นิทาน สอนคน สาระ ๆ !!!

ตากับตีน


นักบวช 2 ท่านได้เขียนกลอน "ตีน กับ ตา"
ไว้อย่างน่าประทับใจ จึงขออนุญาตนำมาฝาก
ท่านผู้อ่านในวันนี้

ตีนกันตาอยู่กันมาแสนผาสุก
จะนั่งลุกยืนเดินเพลินหนักหนา
วันหนึ่งตีนทะลึ่งเอ่ยปรัชญา
ว่าตีนมีคุณต่อตาเสียจริง ๆ
ตีนพาตาไปในที่ต่าง ๆ
ตาจึงได้ชมนาง สรรพสิ่ง
เพราะฉะนั้นดวงตาจงประวิง
ว่าตีนนี้เป็นสิ่งควรบูชา
ตาได้ฟังตีนคุยโม้ก็หมั่นไส้
จึงร้องบอกออกไป ด้วยโทสา
ว่าที่ตีนไปไหนมาไหนได้ก็เพราะตา
ดูมรรคาเศษแก้วหนาม ไม่ตำตีน
เพราะฉะนั้นตาจึงสำคัญกว่า
ขอตีนอย่าได้มา คิดดูหมิ่น
สรุปแล้วตามีค่าสูงกว่าตีน
ทั่วธานินตีนไปได้ ก็เพราะตา
ตีนได้ฟังให้คั่งแค้นแสนจะโกรธ
ก็พิโรธกระโดดไปใกล้หน้าผา
เพราะอวดดีคุยเบ่งเก่งกว่าตา
ดวงชีวาจะดับไป ไม่รู้เลย
ตาเห็นตีนทำเก่งเร่งกระโดด
ก็พิโรธแกล้งระงับ หลับตาเฉย
ตีนพาตาถลาล้มทั้งก้มเงย
ตกแล้วเหวยตายห่า ทั้งตาตีน

สรุปว่า คนเราไม่ว่าจะสูงหรือต่ำ รวยหรือจน ฯลฯ อยู่ร่วมกันต่างต้องพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน ไม่ข่มเหงกันไม่ทำร้ายกัน วันนี้เขาพึ่งเราแต่วันหน้าเราอาจต้องพึ่งเขา ถ้าเอาแต่ได้ฝ่ายเดียวเดี๋ยวเขาจะหาว่าเราหน้าด้าน

มืง ไป กอป คัย มา วะ ?

ถ้าก๋อง เปนตา นะ

ก๋องจะเอาตา ไว้แอบดูหญิงอาบน้ำ

ถ้าก๋องเปนตีนนะ

ก๋องจะเอาตีนถีบประตูเข้าไป และ ดรุ๊ย ๆ หญิงอาบน้ำ

5555+